آموزش گفتاردرمانی در منزل توسط والدین
آموزش گفتاردرمانی در منزل توسط والدین
آموزش گفتاردرمانی
آموزش گفتاردرمانی در منزل توسط والدین از مهمترین فاکتور گفتار درمانی در منزل حمایت کامل والدین از کودک خود است تاحدی که از دادن هرگونه نظر منفی درباره کودک، از تلفظ اشتباه کلمات گرفته تا لکنت زبان، جلوگیری به عمل بیاورند.
والدین باید سعی کنند نه تنها فشاری به منظور گفتار بهتر، بر روی کودک نیاورند؛ بلکه کودک خود را تشویق به صحبت کردن کنند.
در وهله اول از همه اعضای خانواده بخواهید که هنگام حرف زدن نوبت گیری و مهارت گوش کردن را رعایت کنند مهم‌تر از همه، به کودکتان بفهمانید که او را با لکنت، پذیرفته و دوست دارید.
والدین باید سعی کنند نه تنها فشاری به منظور گفتار بهتر، بر روی کودک نیاورند؛ بلکه کودک خود را تشویق به صحبت کردن کنند.
افرادی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند دسترسی لازم به پزشکان متخصص را دارند اما خانواده هایی که در مناطق محروم هستند نیازمند اطلاعات بیشتر درباره گفتار درمانی کودکان در منزل هستند
به همین دلیل در این قسمت طی چند تکنیک ساده خانگی سعی می کنیم گفتار درمانی خانگی را شرح و بسط بدهیم.
همچنین بخوانید: لوازم جانبی موبایل
توجه داشته باشید به دلیل اهمیت این مطلب بروزرسانی هایی در محتوای این صفحه انجام خواهیم داد تا بصورت کامل بتوانیم تمام روش های گفتار درمانی کودکان در منزل را پوشش دهیم.
گفتار با خود
در این شیوه والدین در حین هر فعالیت ٬ باید طوری با صدای بلند با خودشان صحبت کنند که کودک متوجه شده و بطور غیر مستقیم کلام مناسب به هر موقعیت را دریابد.
بعنوان مثال مادر وقتی دنبال لیوان می‌گردد می‌گوید: لیوان کو؟ و وقتی لیوان را پیدا می‌کند می‌گوید: پیداش کردم ٬ روی میزه و …
گفتار موازی
در این شیوه والدین دیگر تفکرات خود را بیان نمی‌کنند ٬ بلکه تفکرات کودک را به جای او بیان می‌کنند.
بعنوان مثال وقتی کودک می‌خواهد با توپ بازی کند مادر می‌گوید:
«میخوام با توپ بازی کنم» یا وقتی کودک هنگام عبور از مغازه مادر را برای خرید بستنی به سمت مغازه می‌کشاند مادر می‌گوید: «بستنی میخوام ٬ برام بستنی بخر».
گفتار موازی ٬ اگر درست و به جا استفاده شود ٬ می‌تواند به طور شگفت انگیزی در تقویت گفتار کودک مؤثر واقع شود. وانمود کنید به یکدیگر تلفن کرده‌اید و دقیقه‌ها از این طریق با او تعامل کنید.
از دستورات ساده استفاده کنید مانند لیوان بیار، ازیخچال سیب بیار، شلوارتو از اتاق بیار، تلویزیونو روشن کن، برق را روشن کن، خاموش کن، جورابتو از کمد بیار، بشقابو ببر بزار تو اشپزخونه، ایفونو باز کن، در رو باز کن، برق دستشویی را خاموش کن، این کتابو از روی زمین بردار بزار رومیز، کنترل بده به بابا،… وغیره
همگی این دستورات مدام باید گفته شود ونیاز به یک نفر سوم است که کودک را برای انجام دادن به ان دستور هدایت کند شما دستور بدهید و نفر سوم کودک را به سمت انجام دادن هدایت کند.
البته، اگر نفرسوم نبود شما به سمتان دستوری که میگویید کودک را هدایت کنید، از پشت هل داده ودستش را بگیرید وبه سمت انجام آن دستور هدایت کنید.
وقتی مشغول انجام کاری هستید یا به جایی می‌روید، صحبت کنید.
مثلاً وقتی با کالسکه قدم می‌زنید، به چیزهای آشنا (مثل ماشین، درخت، حیوانات) اشاره کنید و اسم آنها را بگویید: «پیشی رو ببین»، «پیشی میگه میو میو»، «پیشی بزرگه»، «پیشی زرده».
از گفتاری استفاده کنید که هم از نظر دستور زبان درست و هم به قدری ساده باشد که کودکتان بتواند آن را تقلید کند.
واژه‌ها را وسیع‌تر کنید. مثلاً وقتی کودک می‌گوید «ماشین»، شما بگویید: «درسته! این ماشینه. این یه ماشین قرمز بزرگه».
در تمام تکنیک‌هایی که ما بیان می‌کنیم، زمانی که کودک با شما صحبت می‌کند، سعی نکنید خود را مشغول کار دیگری کنید. کاملاً به او گوش کنید، ۱۰۰% حواس شما پیش کودکتان باشد.
گردآوری: گفتار درمانی
